دانلود پی دی اف کتاب بانوی پاریسی ما دانیال معین‌ الدین PDF

بخشی از کتاب بانوی پاریسی ما دانیال معین‌ الدین

سهیل پاییز آن سال را در خانه ی اعیانی خانوادگیشان در شهر کراچی گذراند؛ در عمارتی تودرتو و بی قواره و آنقدر بزرگ که می توانست ارتباط با پدر و مادرش را که در خانه ی قدیمی ساکن بودند و او را در سوییت زیر درخت بسیار بزرگ انتهای باغ به حال خود رها می کردند، تحمل کند. وقتی به مادرش گفت که می خواهد برای دیدن هلن در تعطیلات کریسمس به پاریس برود، او لبش را گزید، اما حرفی نزد. چند روز بعد، سهیل او را تنها در اتاق نشیمن دید که چای می خورد و منتظر میهمان هایش بود. مادر سهیل، بانوی زیبا و سرشناسی از خانواده ی فرهیخته و مشهور لاکناو بود و حالا در چهل و پنج سالگی همه ی افراد طبقه ای خاص در کراچی را می شناخت، به میهمانی های ناهار و شام و بازی چوگان و تمام عروسی های باشکوه و مد روز می رفت، بیشتر اوقات با هواپیما به لاهور و اسلام آباد می رفت و تابستان ها را در لندن می گذراند.

معرفی کتاب بانوی پاریسی ما دانیال معین‌ الدین

**دانیال معین‌الدین** (۱۹۶۳) نویسنده‌ای امریکایی با ریشه‌های پاکستانی است. در نخستین کتابش، **«بانوی پاریسی ما»**، جامعه‌ای رنگارنگ از پاکستان را به تصویر می‌کشد که در آن موقعیت‌های اجتماعی و توقعات مردم به‌طور واضح و بدون توجیه درک می‌شوند. این جامعه تحت تأثیر سیستم طبقه‌بندی اجتماعی و فقر قرار دارد و در دنیایی که هیچ‌کس برنده نیست، معین‌الدین بارقه‌هایی از آرزو، شکست و عشق مهارنشده را به تصویر می‌کشد. با این حال، بحران‌های بی‌وقفهٔ این کشور پیچیده، احساسات را غالباً تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و خوشبختی‌ها معمولاً کوتاه و زودگذر هستند.

چرا باید کتاب بانوی پاریسی ما دانیال معین‌ الدین خریداری کنیم؟

داستان‌ها هم زندگی ثروتمندان و هم تنگدستان را نشان می‌دهند و حاصل آن یک نوع کمدی انسانیِ مینیاتوری است. معین‌الدین با توضیحات بیش از حد داستان‌ها را طولانی نمی‌کند و گاهی با کوتاه‌ترین جملات، توصیفی از شخصیت‌ها یا سرنوشت آن‌ها ارائه می‌دهد. نثر او به چخوف، سلینجر و فیلیپ راث نزدیک دانسته می‌شود. برخلاف دیگر نویسندگان امریکایی آسیایی‌تبار که بر مهاجرت و پیامدهای آن تمرکز دارند، داستان‌های معین‌الدین به کشمکش‌های طبقاتی درون جامعهٔ پاکستان می‌پردازد. او به گفتهٔ خود، دربارهٔ داستان‌هایش تحقیق نمی‌کند و آنچه می‌نویسد، برخاسته از تجربه‌های شخصی‌اش است. معین‌الدین به‌عنوان صدای پاکستان از درون این کشور شناخته می‌شود. در سال ۲۰۱۰، او از آکادمی امریکایی آرتز اند لتِرز **«جایزهٔ بنیاد خانوادهٔ رزنتال»** را دریافت کرد و همچنین در سال ۲۰۰۹ **«جایزهٔ داستان»** و در ۲۰۱۰ **«جایزهٔ نویسندگان کشورهای مشترک‌المنافع»** برای بهترین کتاب اول در اروپا و جنوب آسیا را کسب کرد. کتاب او یکی از چهار فینالیست **«جایزهٔ کتاب سال امریکا»** در ۲۰۰۹، یکی از سه فینالیست **«جایزهٔ پولیتزر»** در ۲۰۱۰ و همچنین فینالیست **«جایزهٔ اولین داستان لس آنجلس تایمز»** و **«جایزهٔ اونداتیه»** بود و از سوی نشریات و سایت‌های معتبر به‌عنوان بهترین کتاب سال انتخاب شد.